Filmpje Bolivia!

Aangezien youtube ons filmpje helaas geblocked heeft hebben we het filmpje op een andere site geupload. (dank voor de tip Eef).

Dus mocht je benieuwd zijn naar onze belevenissen in Bolivia. Klik dan op:

http://vimeo.com/42947185

Prachtig Peru

We hebben de deathroad overleefd en daarna heerlijk uitgerust in de zon van Copacabana waar we hebben genoten van een heerlijke kaasfondue met dank aan Ruud&Hyl! Daarna de bus in voor Peru waar we net over de grens in Puno de ouders van Jochem ontmoeten.

Met hen gaan we de lokale bevolking van het Titicacameer bezoeken. Eerst met de boot naar de Uros (drijvende rieteilanden). Dit is toch wel een beetje een toeristische attractie geworden. Maar we krijgen wel een idee over hoe de mensen hier zouden leven zonder de toeristen. Dan varen we door naar het eiland Amantani waar we voor de nacht een nieuwe moeder toegewezen krijgen en we blijven logeren bij een lokale familie met lokaal eten... 's Avonds hebben we een dansfeestje in het lokale ‘jeugdhonk' waarbij we verkleed gaan als de locals....Veel ‘lokale' cultuur opgesnoven dus. De volgende dag varen we via het eiland Taquile terug naar Puno.

De reis gaat door naar Cusco. Onze toeristenbus laat het afweten dus dit betekend wederom een ‘lokale' ervaring met een bus vol Peruanen die werkelijk van alles meeslepen de bus in. Onderweg kan er gesnacked worden. Er wordt een heel gegaard schaap naar binnen gedragen waar al rijdend stukken vanaf gesneden wordt en geserveerd wordt met een aardappel!

In Cusco kunnen we bijkomen. Het is een prachtige stad met goede restaurants en gezellige cafeetjes. We nemen het ervan en we dineren heerlijk! Cusco is de uitvalbasis voor de Machu Picchu, maar eerst verkennen we de heilige vallei en bezoeken Pisac en enkele andere Inca ruines in de buurt. We lopen een prachtige 1-daagse track van de werkelijke Incatrail die ons naar de Zonnepoort brengt. Onderweg komen we langs de verborgen ruines van Wayna Wina. Na een nachtje in Aguas Calientes aan de voet van de MP bezoeken we de ruines nog een keer en beklimmen Jochem en ik de Wayna Picchu vanaf waar we een prachtig panoramisch uitzicht hebben. De Machu Picchu blijft indrukwekkend, zelfs na alle plaatjes en als je hem al eens hebt bezocht (Lon in dit geval)!!

Op de terugweg naar Cusco bezoeken we Ollantaytambo en Urumbamba in de heilige vallei. Maar ook de Salinas, Moray en Chinchero. Er blijft werkelijk geen Inca ruïne voor ons verborgen en we genieten van alle condors, Puma's en slangen afgebeeld in de bergen en rotsen. (In Urumbamba verblijven we in de ‘presidentiële suite' inclusief gebruik van de spa omdat onze kamers niet vrij waren)!

We moeten even afkicken van alle cultuur en vliegen naar Puerto Maldonado. Dit is in het amazone gebied en we verblijven in een prachtige posada. Onze kamer is half open om in contact te blijven met de jungle! Dat merken we als Lon haar appels vergeet op te bergen en deze 's nachts worden opgegeten door..eh ja wat eigenlijk? We vinden ze in ieder geval de volgende morgen aangegeten terug in de gang en onze kamer.... Gelukkig beschermd ons muskietennet ons tegen dus muggen en andere rondvliegende dieren. De ouders van Jochem hebben een vleermuizen familie boven hun hoofd hangen!

We hebben een druk programma dat al 's ochtends om 05.00 uur begint. Dan zijn de dieren het meest actief. We varen langs reuze otters (van 2 meter lang), spotten prachtige vogels waaronder Ara's en vissen op piranha's. Tijdens een van onze nachtwandelingen (de dieren zijn dus vooral in het donker actief) zien we een kaaiman! 's Middags genieten we van welverdiende siesta's (geen dieren te zien) en kunnen we luieren in onze hangmat! Toch goed uitgerust dus naar Lima.Hier nemen we alweer afscheid van de ouders van Jochem en het luxe leventje. We hebben heerlijk genoten met hen!

Lima laten wij al snel links liggen en we zitten nu in Huaraz. Trekking capital van Peru. Het is hier echt prachtig. Overal waar we kijken worden we omringt door de besneeuwde bergtoppen van de Cordilla Blanca. Het plan was dus ook om 4 dagen te trekken en kamperen. Helaas is de Santa Cruz vallei door hevige regenval (in februari!! niemand wil het park schoonmaken) onbegaanbaar door grote modderstromen. Als alternatief lopen we een trek naar Laguna 69 op 4600m! De wandeling is niet heel moeilijk maar toch nog best zwaar om op deze hoogte zo'n 900m te klimmen! Maar het is het meer dan waard het meer is fantastisch! Ook bezoeken we hier de ruines van Chavín de Huantar.

En nu op naar het strand!! Vanavond de bus in naar Truijlo!

Buenos Aires & Bolivia

Daar zaten we dan in ons appartementje, bij te komen van alle indrukken van de afgelopen tijd. We hadden heel wat voornemens maar uiteindelijk hebben we niet veel meer gedaan dan uitslapen, uit eten en uitgaan... Natuurlijk hadden we weer flink wat reünies met vrienden die we onderweg hebben leren kennen. Na aankomst in BA meteen een afscheidsetentje met Ellie, JD & kids die eerder met ons gebivakkeerd hebben in Ushuaia. Lon gaat een zaterdag shoppen met Ruth (Antarctica). Jochem gaat met Ronald naar Boca Juniors. En er volgen heel wat etentjes en stapavondjes met Ronald & Kathrin (Paaseiland), Sebastian en Tom (Antarctica). Geheel uitgerust dus..... op weg naar de grens met Bolivia.

We reizen naar Salta waar we Ronald en Kathrin ontmoeten. Met hen reizen we naar La Quiaca waar we na een kort taxi ritje lopend de grens oversteken naar Villazon. In de middag komen we aan in Tupiza. Hier starten we onze Salar tour. Het is ondertussen Pasen en de erg katholieke Argentijnen en Bolivianen houden processies door de straten en natuurlijk is er veel gesloten, zo ook de banken. Gelukkig is er één pinautomaat open in Tupiza en kunnen we in ieder geval betalen voor onze tour:)

Op Paaszaterdag vertrekken we met onze chauffeur Wilmer en onze gids/kok Nancy, Ronald en Kathrin voor een tour van 4 dagen natuurgeweld die zal eindigen in Uyuni. De eerste dag rijden we door schitterende landschappen, honderden lama's en kleine dorpjes waar mensen wonen die in de omgeving mineralen ontginnen. De tweede dag is verreweg de mooiste dag van de trip als we langs gekleurde meren met flamingo's, vulkanen en woestijnen rijden. Het gebrek aan een douche wordt gecompenseerd door een heerlijk warm bad in de hotspring met een fantastisch uitzicht. Op de derde dag zien we naast nog meer meren, vele rotsformaties voordat we aankomen in Uyuni. Hier gaan we op tijd naar bed want de volgende dag vertrekken we al vroeg voor de zonsopgang over de enorme zoutvlakte. Na een heerlijk ontbijt van pannenkoeken rijden we over de vlakte met alleen maar wit om ons heen. Op een willekeurige plek wordt gestopt en begint het foto festijn waarbij we gebruikmaken van de wegvallende diepte.... Het levert grappige kiekjes op! Hierna is de tour alweer teneinde en begint het wachten op de bus naar La Paz. De door ons geboekte bus gaat helaas niet als gevolg van een staking in La Paz en als we het ‘vervangende geval' zien houden we ons hard vast voor de aankomende 12 uur. Gelukkig hebben we de beste plaatsen in de bus en valt de rit nog alles mee, ondanks de onverharde wegen waarover de route gaat komen we zonder pech aan in La Paz.

In het drukke La Paz wanen we ons eindelijk weer eens in geheel andere dan de westerse wereld. De vrouwen dragen de traditionele enorme rokken en Engelse bolhoedjes. Gekleurde micro busjes vullen de straten en de marktkraampjes zijn gevuld met vreemde attributen (zoals lama foetussen) om de Pachamama de vereren.

Morgen wagen we ons aan ‘de gevaarlijkste weg ter wereld' ook wel de death road genaamd, 65 km down hill met de mountainbike. Daarna door naar Copacabana aan het Titicacalake voordat we de grens over gaan naar Peru en de ouders van Jochem ontmoeten.

Het zevende continent!

Na 10 dagen wachten op onze boot in Ushuaia, de zuidelijkste stad ter wereld, vertrekken we dan echt naar het einde van de wereld. The worst way to have the best time..... dat was de slogan die de expeditie leider gebruikte om onze reis naar Antarctica te beschrijven. En inderdaad,waar we op de heenweg naar het zevende continent over de beruchte ‘Drake passage' nog vrij rustig vaarwater hadden was dit op de terugweg vrij bizar (en dus letterlijk een draak van een waterweg) met zeven meter hoge golven en een windkracht van 7 tot 8.

Maar naast dit kleine minpuntje dat ook als avontuur omschreven kan worden is Antarctica fantastisch! Na 2,5 dag op zee leggen we aan in Halfmoon Bay, in de Zuid Shetland eilanden. We zetten voor het eerst voet aan land tussen honderden chinstrap pinguïns (op de foto's wordt meer dan duidelijk waarom zij zo heten). We worden verwelkomd door enkele tientallen zeehonden en natuurlijk is er sneeuw en ijs. We zijn nog maar aan het begin van onze reis en de ijsblokken in het water groeien met de dag. En voor diegene onder ons die weleens gehoord hebben van de ijsbergtheorie, 80% van de berg zit onderwater... houdt dat ook in gedachte als je de foto's bekijkt!

In totaal verblijven we 6 dagen op Antarctica waarbij we 's ochtends en 's middags een landing maken. Met andere woorden we cruisen in onze zodiacs van onze boot richting het land. Onderweg zwemmen de pinguïns, leopard seals en walvissen in het water. Aan land worden we altijd verblijd met heel, héél veel pinguïns die nu op nummer één van lievelingsdier staan met hun komische, onhandige bewegingen en loopjes. Maar ze zijn radzend snel in het water en niet te volgen met de camera! Het is dan ook wel even schrikken als we de eerste leopard seal een van deze lieve beestjes zien grijpen en voor onze ogen verslind...

Het is een ongelofelijk bijzondere ervaring om midden in de natuur te zijn zonder dat er ook maar iets is wat op mensenleven lijkt. We horen alleen het kraken van het ijs en het geluid van kraaiende pinguïns en het gebrul van zeehonden. De gletsjers en het ijs zijn oneindig en op onze vierde dag vallen de eerste sneeuwvlokken. Op deze dag varen we ook de poolcirkel over wat gevierd word met champagne in sneeuw op het dek van de boot. Heel lang verblijven we echter niet onder de poolcirkel, het weer en het ijs verhinderen onze doorvaart en dus wordt de terugweg ingezet.

Op de boot is het ook dolle pret. De gemiddelde leeftijd valt reuze mee (behalve in de slaapcabine van Lon) en door het lange verblijf in Ushuaia hebben we een aanzienlijke vriendengroep opgebouwd. Dus na de Drake passage wordt er volop genoten van het luxe eten aan boord met elke avond een 3-gangen diner en een kaasplankje na de lunch! Daarna wordt er in de lounge monopolie gespeeld en flink wat bier en wijn gedronken. Op de voorlaatste laatste dag is er een heuse bbq op het achterdek van de boot en gaan de voetjes van de vloer!

We zullen dit verhaal ondersteunen met heel veel foto's want het is maar moeilijk te beschrijven wat we hebben gezien en ervaren. Daarbij hebben we heel veel ruimte cadeau gekregen!! Super bedankt hiervoor!!

We zijn nu aan het bijkomen van dit fantastische avontuur in Buenos Aires. We hebben hier voor twee weken een leuke studio gehuurd in Palermo. Erg relaxed!

PS. Hoe begripvol van ons, we posten dit alles op vrijdagJ

Op naar Antarctica!!

Wij staan op het punt om op de boot naar Antarctica te stappen! Twee dagen varen over de Drakepassage brengt ons bij het zevende continent! Willen jullie onze positie volgen?
Ga naar http://www.oceanwide-expeditions.com/tracking en zie via de GPS waar we ons bevinden. Over een kleine twee weken weer een update op onze site en natuurlijk heel veel foto's!!!

Van Paaseiland naar Patagonië

We kwamen hier voor de Moai, de mysterieuze beelden die hier verspreid over het eiland staan. Maar we troffen het eiland tijdens het belangrijkste festival, de Tapati waarbij twee dames strijden voor de titel van koningin voor het aankomende jaar. Dus tussen de sight-seeing door hebben we ons bezig gehouden met dansoptredens en verkleedpartijen in modderbaden. Het hoogte punt was de farandula (een optocht met versierde wagens) waarbij zoveel mogelijk mensen voor één van de dames verkleed meelopen. Hoe minder kleding en hoe meer body-paint hoe meer punten we opleverden voor de betreffende dame, in ons geval Lili. Jochem ging naast zijn body-paint slechts gekleed in een lendelapje en twee touwtjes die het doekje op zijn plaats hielden. Lon, iets meer stof. Twee zakdoeken voor en achter en een geïmproviseerde bikinitop..... Maar het heeft gebaat, Lili heeft de wedstrijd gewonnen en is gekroond tot koningin!

Opweg naar/in het vliegveld van Papeete (Tahiti) zijn we Ronald en Kathrin tegen gekomen, een super gezellig stel waar we vervolgens onze tijd op Paaseiland mee gespendeerd hebben. Met hen hebben we het eiland verkend per paard en per wagen met zonsop- en zonsondergang. Het is echt een prachtig eiland. We hebben ook een mooie wandeling gemaakt naar de vulkaan Rano Kau en het dorpje Orongo dat bekend staat om zijn vogelmannen legende.

Tenslotte hebben we op onze camping op Moorea ‘mister Paaseiland' en zijn gezin ontmoet. Mister Paaseiland die eigenlijk Benjamin heet en naast zijn carrière in de marine een camping runt op het eiland heeft ons bij hem thuis uitgenodigd. Twee dagen hebben we heerlijk bij hem gegeten en alles geleerd over de lokale cultuur en muziek van Paaseiland!

Voet op het continent - Patagonië
Na 2 maanden gereisd te hebben over verschillende eilanden zetten we op 20 februari voet op ‘het continent' oftewel Zuid Amerika met nog 6 maanden voor de boeg. De eerste paar dagen in zonnig Santiago met Kathrin en Ronald en een reünie met Kate & Michel uit Mongolië.

Daarna dalen we met een ferry (de Navimag) af naar het Patagonië, Puerto Natales. De tocht van 4 dagen begint in de regen maar de tweede dag klaart het op en hebben we stralend mooi weer! We varen tussen de fjorden en we zien veel walvissen! Één Humpback in het bijzonder vind ons meer dan interessant en ‘zwaait' met zijn vinnen en springt 4-5 keer uit het water!! Wat een toffe ervaring!!

Eenmaal in Puerto Natales is het tijd voor National Park Torres del Paine. Na onze wandelervaringen van meer dan 2 dagen zien we af van het bekende circuit van 8 dagen en/of de ‘W' van 4 dagen. (Hierbij moeten we tevens onze tent, slaapzak, matje en proviand op onze rug dragen). Bovendien is een groot deel van het park in december afgebrand... Wij huren dus een auto en rijden vroeg in de ochtend een prachtige off-road route en beginnen dan een steile klim naar ‘mirador del torres'. Dit is het hoogte punt van de wandeling en dus zijn wij meer dan tevreden als we na 3,5 uur de voet van de torens bereiken in prachtig weer (i.p.v. 3 dagen)! Natuurlijk moeten we ook weer naar beneden en dus hebben we al met al een pittige wandeling van 7 uur gemaakt.

De reis door het bijzondere landschap van Patagonië wordt voorgezet als we de grens met Argentinië oversteken naar Ushuaia, el fin del mundo! Na veel wikken en wegen besluiten we alsnog een reis naar Antarctica te boeken.... Joehoeeeeeee!! En dus vertrekken we over iets minder dan een week voor 12 dagen naar het zevende continent!!

Culture Shock op het Noordereiland

De Interislander brengt ons in de zon naar Wellington terwijl wij op het ‘sundeck' genieten van de uitzichten op the Charlotte Sound. Windy Welly is voor het eerst in NZ echt een levendige stad. Nieuw Zeeland heeft echt een schitterende natuur maar cultureel gezien was er tot nu toe toch maar weinig te beleven. Maar dat is op het Noordereiland wel heel anders. In Wellington belanden we in een kroeg waar je naast je biertje een broodje worst kan halen van de ‘doe-het-zelf-bbq' en er zijn genoeg uitnodigende restaurantjes.

De reis gaat al snel verder naar Turangi waar we heen gaan voor de volgende hike (we leren het maar niet af) de Tongariro Crossing. We hebben ongelofelijk mooi weer als we deze fantastische wandeling van slechts 19,4 km over het maanlandschap van Mnt. Doom maken.

Jochem beklimt deze berg zelfs hoewel er ogenschijnlijk helemaal geen pad naar boven loopt. Tejo en Lon houden het bij de iets beter begaanbare Mnt. Tongariro waarbij ze een prachtig uitzicht hebben over zowel Mnt. Doom (eigenlijk Mnt.Ngauruhoe) en Mnt. Ruapehu.
Het natuurschoon houdt nog even aan als we het vulkanische ‘Wonderland' van Rotorua bezoeken. Onderweg naar Rotorua komt letterlijk de stoom uit de grond! Dan is het helaas tijd om de ouders van Lon weer op het vliegtuig naar NL te zetten na een bliksembezoekje aan Auckland.

De laatste week in Nieuw Zeeland brengen we door in Paihia, de Bay of Islands waar we lekker relaxen aan het strand en nog de Treaty grounds van Waitangi bezoek. Tenslotte rijden we via de Kauri Coast met haar enorme bomen naar Whangarei waar we op eigenhoutje gewapend met een helm en koplamp de glowworm grotten bezoeken!

Welcome to Paradise!

De temperatuur in Nieuw Zeeland was al meer dan aangenaam maar in Tahiti is het gewoon heet, en vochtig... Gelukkig komen we hier niet veel anders doen dan in onze bikini en zwembroek rondlopen. Na één nachtje Tahiti nemen we al de boot naar Moorea waar we 10 dagen verblijven in het paradijs (op de camping wel te verstaan:).

Het water van de lagoons is blauwer dan blauw, het strand kan niet witter en wij kunnen uiteindelijk niet bruiner. We kajakken naar een lagoon waar enorme sting rays rondzwemmen en we gaan duiken tussen de haaien. Dat is nog best een eng idee want als we op onze duikspot arriveren met de boot zwemmen er meteen al zo'n 10 haaien rondom ons en we moeten toch echt het water in springen...En hoewel ze geheel ongevaarlijk zijn zien ze er net zo uit als in de film Jaws...

Op de scooter verkennen we het eiland en bezoeken we een aantal van de archeologische locaties. Verder snorkelen we in de lagoon aan ons strand dat recht voor de deur ligt. Frans Polynesië (de naam zegt het al) hoort bij Frankrijk en dus ontbijten we elke dag met een verse ‘baguette' die we bestellen in ons beste Frans en betalen met ‘Polynesische francs'. Op het eiland rijden kleine Renaultjes 4 rond met franse nummer borden. Zijn we toch weer een beetje in Europa:).

Na 8 nachten op de camping verhuizen we toch nog even naar een schitterende bungalow (nu we er toch zijn) waar we de laatste 2 nachten verblijven. We zijn in ieder geval helemaal uitgerust en kunnen er weer 6 maanden tegenaan!

Downunder

We zijn 2012 goed begonnen! Met onze padi's op zak zijn we na het strand van Gili T. vertrokken naar het witte zand van Bondi beach in Sydney.

Opgewacht door Ayesha (collegatje Lon) op het vliegveld en overgebracht naar haar vader waar we een week lang mochten logeren. En dat allemaal op luttele meters afstand van Bondi beach!
Sydney stond natuurlijk vooral in het teken van O&N en veel feest maar we hebben het voor elkaar gekregen om ook nog iets van de stad te zien. Ayesha heeft ons mee op sleeptouw genomen voor alle sportieve activiteiten (we hadden ook niet anders verwacht:) The Costal walk langs alle stranden en baaien van Bondi naar Coogee, kayakken in Rose Bay, snorkelen en baantjes trekken bij Icebergs. Close ups van the Harbour bridge en the Opera house ten slotte met de ferry naar Manly voor een biertje en weer terug.

Op oudjaarsdag hebben we al vroeg een prachtige spot bezet samen met Annelot (vriendinnetje Lon uit BA) die ook toevallig in Sydney was en met nog een boel Utrechters en Veritijnen het nieuwe jaar ingeluid met heel veel drank en overweldigend vuurwerk.... Waar de foto's van getuigen. Wanneer je vanaf 11.00 in de ochtend drinkt is het feest om 01.00 wel afgelopen maar daarvoor hebben we Field Day. In ‘the Domain' in de Botanische tuinen met op de achtergrond de wolkenkrabbers van de stad vieren we nieuwjaarsdag in 30 graden zon met de voetjes van de vloer!

Nieuw Zeeland

Bijgekomen van alle feestjes vliegen we naar Christchurch, Nieuw Zeeland, voor een reünie met de ouders van Lon. Na veel knuffels wordt de rondreis van het Zuidereiland begonnen in Timaru waar aan zee de eerste verhalen en foto's worden uitgewisseld.

De reis zet zich voort via de oostkust naar Dunedin langs verschillende blauwe meren en de bolders van Moeraki. Daarna door de Catlins waar we op het strand langs zonnende zeeleeuwen lopen, genieten van het uitzicht bij Nuggit point, pinguïns spotten en overspoeld worden in grotten die alleen met laag tij bezocht kunnen worden.

Dan is het tijd voor de Milford Track, 4 dagen door het fjordland wandelen met als eindpunt de Milford Sound. Pfff, de wandeling is (wederom) heel wat zwaarder dan verwacht. Het is vooral lang, 7 uur wandelen op de kaart is ook echt 7 uur wandelen. Tel daar lunch en stops bij op en je bent zo 8 uur bezig..... (En er zijn geen tussenliggende hutten waar je eerder kunt stoppen). Tenslotte dragen we ook nog al onze proviand op onze rug, 4 dagen gedroogde maaltijden....jammie..!! Maar het weer is goed en het uitzicht is ditmaal prachtig. En het is toch een onwaarschijnlijk mooie ervaring.

De laatste dag van de track hebben we wel wat regen en deze houdt een paar dagen aan als we langs de west kust reizen. Op de boot door de Milford Sound en opweg naar Queenstown en de glaciers Fox en Franz Josef. Gelukkig is het prachtig weer als we op onze strandbestemming aankomen in het noorden van het eiland, Takaka in het Abel Tasman National Park. Hier luieren we een dagje bij ons huisje en genieten we van een bbq. Dan een dagje strand bij Nelson. De laatste dagen van ons verblijf op het Zuidereiland vestigen we ons in Blenheim midden in het Malborough wijn gebied. En dus pakken we één dag de fiets om wijnboeren af te gaan en wijn te proeven. We verkennen de Charlotte Sound vanaf Picton en tenslotte reizen we af naar Kaikoura voor walvisspotting en Dusky dolphins!!

De zon schijnt en we zijn klaar voor de oversteek naar Wellington!