Sichuan provincie
Voordat onze reis naar Tibet begint reizen we eerst nog naar de Sichuan provincie. Eerst naar Leshan voor de grootste zittende Boeddha ter wereld en dan naar Chengdu waar we onze reisgenoten gaan ontmoeten maar ook voor de panda's!! In Leshan staan we oog in oog met de 71 meter hoge zittende Boeddha die over het water uitkijkt! Het is lekker weer en we nemen een boottochtje langs de beste man. In Chendu bezoeken we dus het pandareservaat. Panda's leven alleen nog op een paar plaatsen in China en in dit ‘broed' centrum worden panda's kunstmatig voort gepland terwijl wetenschappers uitzoeken hoe ze terug te zetten in het wild.

Voor ons betekend dit kijken naar kleine baby panda's van nog geen 2 maanden oud en reuze panda's die liggen, zitten of hangend tegen een boom hun bamboe eten. Panda's zijn fantastische beesten die werkelijk niets doen dan kauwen op bamboe en languit liggen om van het eten bij te komen.... de zwaarste activiteit per dag!

We maken verder kennis met de Chinese Opera. Dit is meer een soort circus en heeft weinig met opera te maken maar is wel erg vermakelijk. Schaduw spelen en de ‘Chinese conversatie' zijn erg grappig.

Voordat we afscheid nemen van China en in de trein stappen voor onze 44 uur durende rit naar Lhasa drinken we nog een kopje thee in People's Park waar het werkelijk een oorverdovend lawaai is aan muziek van dansgroepjes, karaoke, tai shi en noem maar op!

Lhasa-3600 meter
We kunnen het bijna niet geloven maar we zijn in Tibet! De trein is over een pas van 5075 meter gegaan!! (De hoogte is steeds af te lezen in de coupes).De kant-en-klare zuurstof in onze coupé hebben we gelukkig niet nodig gehad. En onze gids Lonan wacht ons op in het hyper moderne treinstation met witte sjaaltjes, Welcome to Tibet!! We blijven drie dagen in Lhasa om te acclimatiseren voordat we in onze 4x4 Landcruiser de Friendshiphighway op zullen gaan en uiteindelijk na een week aankomen bij de Nepalese grens.

Eerst Lhasa dus. Het is hier net na het toeristen seizoen, dus geen (Chinese) tourgroep te bekennen en bijna geen westerse toeristen. (Nadeel is dat het koud is en straks bij EBC - 12 graden zal zijn...) Wel heel veel Tibetanen die na de oogst op het land tijd hebben voor hun pelgrimstocht naar Lhasa. Dit betekent dat het Barkhor in het oude gedeelte van de stad waar wij verblijven bom vol is met schuifelende en mompelende schitterende mensen die de kora, ronde om de Jokhang tempel, lopen (of op hun buik schuivend...). Vooral in de tempel is het vol met Tibetanen die keurig in de rij staan om elke Boeddha in deze uit de 7e eeuw stammende tempel te kunnen voorzien van Yak boter om de kaarsen te laten branden. Hoogtepunt is letterlijk als we op het dak van de tempel staan en uitzicht hebben op het Barkor plein en het Potala Paleis. We bezoeken natuurlijk ook het Potala Paleis, waar we na een paar trappen al geheel buiten adem zijn.

Naast alle kloosters en tempels die we in Lhasa bezoeken vol met Boeddha's en goden zijn we erg onder de indruk van de politieke situatie. Overal in de stad staan Chinese militairen. Onze gids mag niet over de huidige Dalai Lama praten of anders beland hij in de gevangenis. Bovenop het Potala paleis is een Chinese vlag gepland, net als op het door hen aangelegde ‘mini-tiananmensquare' ervoor. En overal in het paleis hangen camera's die opnemen wat gidsen vertellen. Als we lunchen op een dakterras zitten op het dak tegenover ons 2 militairen die een camera op ons (en onze gids) richten.... Tja we vinden de Chinezen nu toch iets minder leuk.
Onze gids is overigens toen hij 8 jaar oud was met zijn ouders TE VOET naar India gevlucht voor de culturele revolutie. En heeft daar 10 jaar gewoond en is teruggekomen naar Tibet. Hierdoor heeft hij geen paspoort en kan dus niet reizen buiten Tibet...

Na alle kloosters hier zijn we klaar om in onze Jeep te stappen en te genieten van het Landschap . Met meteen al een bergpas van 4800m op het programma!