Amazone adventure & Rio

Klaar voor een nieuw avontuur hebben we 2 augustus het vliegtuig naar Leticia gepakt. Deze junglestad ligt in het midden van de Amazone. De laatste voorbereidingen worden getroffen voor een tochtje over de bekende rivier. Hangmatten en touw werden gekocht, paspoortstempels geregeld en geld gewisseld. Helemaal klaar voor 4 dagen in ons hangmatje hangen en....helemaal niets doen! Met pijn in ons hard nemen we na 6 weken afscheid van Colombia. Wat een tof land!

1100 km over de Amazone! Een heel bijzondere ervaring. 's Ochtends stond om 07.00uur het ontbijt klaar (koffie en brood zonder beleg) dat in shiften van zo'n 20 personen genuttigd kon worden. Om 10.15uur was het al weer tijd voor de lunch die uit dezelfde ingrediënten bestond als het avondeten van 17.15uur, pasta, rijst,kip en bonen. Tussendoor hingen wij op het bovendek of in onze hangmat te genieten van het uitzicht, een brede bruine rivier met spectaculaire zonsop- en ondergangen. Om de zoveel uur werd er (dag en nacht) een klein jungle dorpje aangedaan. Slapen deden we toch al niet echt met overal hangmatten om ons heen en een licht dat altijd aanstaat. Als de buurman zich omdraaide, draaide wij gewoon mee! De boot zat vol met locals en slechts een paar verdwaalde toeristen. En het Braziliaanse taaltje maakte het communiceren opeens erg moeilijk. Veel verder dan de songteksten van Gustavo Lima komen we nog steeds niet.

We maken ook meteen kennis met het Braziliaanse tijdschema. Vlak na vertrek liggen we meteen een paar uur stil.. iemand heeft de boot gemist en dus wachten wij rustig totdat deze persoon is nagebracht. Ook in het vliegtuig naar Rio zitten we een uur (3 uur 's nachts) te wachten voordat we vertrekken terwijl het vliegtuig langzaam volloopt. Even zijn we bang om onze connectie in Brasilia te missen. Maar zegt de steward, 'Geen zorgen er gaan nog heel veel vluchten naar Rio'!

Ondertussen zijn de laatste 2 weken aangebroken als we aankomen in Rio de Janeiro. Ondanks de winter is het hier fantastisch weer en ons hostel in Ipanema ligt maar 1 blok van het strand. Dus beachtime tussen de sightseeing door!!! Volledig bewust van het feit dat we al bijna naar huis moeten proberen we optimaal te genieten van onze dagen in Rio. Een bezoek aan Cristo Redentor mag natuurlijk niet ontbreken. We hebben meteen een prachtig uitzicht over de baaien en stranden van deze indrukwekkende stad. Als we 's middags voor de zonsondergang op ‘Sugerloaf' aankomen zijn we nog meer onder de indruk van deze overweldigende stad recht aan de zee.

Verder brengen we een bezoek aan de sloppenwijken (favela's) . Ondanks dat er al grote verbetering zit in de levensstandaard van veel van de bewoners in deze wijken nog steeds een bizarre leeftoestand. Door een doolhof van steegjes worden we rondgeleid en op iedere hoek staat politie.. Zaterdagavond, Samba avond! We bezoeken een van de grootste sambascholen van rio en kijken ongegeneerd naar de wiebelende billen in korte pakjes van wulpse vrouwen. En natuurlijk doen we een danspasje mee!

Onze Rio (en reis) ervaring zou natuurlijk niet af zijn zonder....overval. De eerste avond in Rio op nog geen 50meter van ons hostel worden we zonder dat we daar erg in hebben door een groepje kleine! kinderen overvallen onder bedreiging van een broodmes. Dat ze opsteken nadat wij, denkend dat ze bedelen om ‘money-money' gewoon door willen lopen. Gelukkig zijn we voorbereid en geven we ‘al' ons geld dat we nog opzak hebben af..zo'n 5 euro... We zijn wel een beetje geschrokken, en bestellen maar snel een Caipirinha.

Nu breken officieel de laatste dagen van onze ‘reis om de wereld' aan. Die moeten natuurlijk worden doorgebracht op een tropisch eiland. We liggen dan ook met onze billen op het strand van Ilha Grande, op een paar uur afstand van Rio. Heerlijk genieten van prachtig strand en caipirinhas. Nog maar 2 nachtjes slapen en de reis naar Nederland begint waar we zaterdag al aankomen! Al hadden we het liefst nog een tijdje weggebleven. We kunnen het eigenlijk nog niet helemaal geloven dat we over drie dagen in ons eigen huisje zullen zijn.....

Amazone adventure & Rio

Klaar voor een nieuw avontuur hebben we 2 augustus het vliegtuig naar Leticia gepakt. Deze junglestad ligt in het midden van de Amazone. De laatste voorbereidingen worden getroffen voor een tochtje over de bekende rivier. Hangmatten en touw werden gekocht, paspoortstempels geregeld en geld gewisseld. Helemaal klaar voor 4 dagen in ons hangmatje hangen en....helemaal niets doen! Met pijn in ons hard nemen we na 6 weken afscheid van Colombia. Wat een tof land!

1100 km over de Amazone! Een heel bijzondere ervaring. 's Ochtends stond om 07.00uur het ontbijt klaar (koffie en brood zonder beleg) dat in shiften van zo'n 20 personen genuttigd kon worden. Om 10.15uur was het al weer tijd voor de lunch die uit dezelfde ingrediënten bestond als het avondeten van 17.15uur, pasta, rijst,kip en bonen. Tussendoor hingen wij op het bovendek of in onze hangmat te genieten van het uitzicht, een brede bruine rivier met spectaculaire zonsop- en ondergangen. Om de zoveel uur werd er (dag en nacht) een klein jungle dorpje aangedaan. Slapen deden we toch al niet echt met overal hangmatten om ons heen en een licht dat altijd aanstaat. Als de buurman zich omdraaide, draaide wij gewoon mee! De boot zat vol met locals en slechts een paar verdwaalde toeristen. En het Braziliaanse taaltje maakte het communiceren opeens erg moeilijk. Veel verder dan de songteksten van Gustavo Lima komen we nog steeds niet.

We maken ook meteen kennis met het Braziliaanse tijdschema. Vlak na vertrek liggen we meteen een paar uur stil.. iemand heeft de boot gemist en dus wachten wij rustig totdat deze persoon is nagebracht. Ook in het vliegtuig naar Rio zitten we een uur (3 uur 's nachts) te wachten voordat we vertrekken terwijl het vliegtuig langzaam volloopt. Even zijn we bang om onze connectie in Brasilia te missen. Maar zegt de steward, 'Geen zorgen er gaan nog heel veel vluchten naar Rio'!

Ondertussen zijn de laatste 2 weken aangebroken als we aankomen in Rio de Janeiro. Ondanks de winter is het hier fantastisch weer en ons hostel in Ipanema ligt maar 1 blok van het strand. Dus beachtime tussen de sightseeing door!!! Volledig bewust van het feit dat we al bijna naar huis moeten proberen we optimaal te genieten van onze dagen in Rio. Een bezoek aan Cristo Redentor mag natuurlijk niet ontbreken. We hebben meteen een prachtig uitzicht over de baaien en stranden van deze indrukwekkende stad. Als we 's middags voor de zonsondergang op ‘Sugerloaf' aankomen zijn we nog meer onder de indruk van deze overweldigende stad recht aan de zee.

Verder brengen we een bezoek aan de sloppenwijken (favela's) . Ondanks dat er al grote verbetering zit in de levensstandaard van veel van de bewoners in deze wijken nog steeds een bizarre leeftoestand. Door een doolhof van steegjes worden we rondgeleid en op iedere hoek staat politie.. Zaterdagavond, Samba avond! We bezoeken een van de grootste sambascholen van rio en kijken ongegeneerd naar de wiebelende billen in korte pakjes van wulpse vrouwen. En natuurlijk doen we een danspasje mee!

Onze Rio (en reis) ervaring zou natuurlijk niet af zijn zonder....overval. De eerste avond in Rio op nog geen 50meter van ons hostel worden we zonder dat we daar erg in hebben door een groepje kleine! kinderen overvallen onder bedreiging van een broodmes. Dat ze opsteken nadat wij, denkend dat ze bedelen om ‘money-money' gewoon door willen lopen. Gelukkig zijn we voorbereid en geven we ‘al' ons geld dat we nog opzak hebben af..zo'n 5 euro... We zijn wel een beetje geschrokken, en bestellen maar snel een Caipirinha.

Nu breken officieel de laatste dagen van onze ‘reis om de wereld' aan. Die moeten natuurlijk worden doorgebracht op een tropisch eiland. We liggen dan ook met onze billen op het strand van Ilha Grande, op een paar uur afstand van Rio. Heerlijk genieten van prachtig strand en caipirinhas. Nog maar 2 nachtjes slapen en de reis naar Nederland begint waar we zaterdag al aankomen! Al hadden we het liefst nog een tijdje weggebleven. We kunnen het eigenlijk nog niet helemaal geloven dat we over drie dagen in ons eigen huisje zullen zijn.....

Welcome to Paradise

Hoewel het aftellen nu echt is begonnen (18 augustus landen we al op Schiphol!) kunnen we Colombia natuurlijk niet verlaten zonder een langdurig bezoek aan de Caribische kust! We maken een korte stop in San Gil voor een gezonde portie avontuur. White water rafting, klasse 4/5, omgeslagen boot maar we hebben het weer overleefd. Tijd dus om bij te komen!

Eerste stop in de tropische hitte van de Cariben is Santa Marta. De strandplannen gaan nog even in de ijskast want na twee dagen zwembad hangen besluiten we eerst de wandeling naar de ‘Verloren stad' te maken. (Saillant detail is dat we hier in ons hostel schijnbaar gewoon een grammetje coke bij de receptie kunnen halen. Mochten we even geen zin hebben in een biertje..... Andere optie schijnt een pakje sigaretten de kopen bij een van de mannetjes op straat. Ook synoniem voor een beetje van het witte poeder... In Cartagena worden we op straat echter zonder omwegen gevraagd of we iets van het witte goud nodig hebben. Over 5 minuten voor u op tafel!).

De trip naar Ciudad Perdida (verloren stad) is fantastisch! Met een groepje van acht, onze kok Jason, gids Wilson en zijn hondje Lily lopen we 5 dagen door de jungle. Om af te koelen maken we regelmatig een duik in de rivier. Enige minpuntje zijn de muggen al hebben we wel super soap repellent... Slapen doen we in hangmatten en 's avonds wordt er gekaart bij kaarslicht. Als we na drie dagen en 1200 traptreden de stad ‘gevonden' hebben zijn we echt onder de indruk! Het is een schitterende ruïne. En we genieten van het uitzicht over de jungle samen met een handje vol militairen.....

Terug in Santa Marta wordt de reis voortgezet naar Cartagena. Hier ontmoeten we Sven en Marlieke weer die we eerder al in San Gil en Santa Marta tegen kwamen. Met hen maken we plannen om naar ‘Las Islas' te gaan. We zijn immers op zoek naar het beste strand van Colombia! (En dus niet het drukste...) Islas San Bernardo wordt slechts met een paar regels genoemd in de LP en zonder route beschijving. Maar toch zijn we er zeker van dat dit ‘the place to be' zou moeten zijn. Blij dus met Sven en Marlieke die ook die kant op willen. Met hen en de Belgen Sam&Chloé vertrekken we vanuit Cartagena. Eerst 2 uur met de bus, waarna we een krakkemikkig busje afhuren voor het laatste stuk naar de kust (al werd het bijna achterop de motor). Daarna hebben we een bootje geregeld in het vissersdorpje Rincon del Mar om ons naar Isla Palma te brengen. Welcome to Paradise! Het strand is wit, het water helder blauw en 35 graden. Welcome to Paradise! De biertjes worden bij ons in de zee bezorgt. Welcome to Paradise! We leven 5 dagen op rijst, vis, bier en rum, maar hé meer heb je ook niet nodig. Welcome to Paradise! En we kunnen hier niets anders doen dan drinken, eten, zwemmen en zonnebaden! Welcome to Paradise!

Nu op naar Salsastad Cali en dan naar de koffieregio bij Salento...

Ecuador filmpje

hoihoi,

weer een filmpje af. Nu van onze tijd in Ecuador. Nog zonder galapagos want daar hebben we zo onwijs veel materiaal van.....

https://vimeo.com/45468540

Ecuador & Zuid Colombia

Na een weekje bijgekomen te zijn in Quito van de fantastische avonturen op de Galapagos en een downhill tocht van de Cotopaxi vulkaan trekken we het binnenland van Ecuador nog één maal in voor we richting Colombia gaan.

We doen de zogenaamde Quilotoaloop. Dit betekend een lange reis met veel lokaal vervoer maar door een schitterend landschap. Aangekomen ongeveer halverwege de loop in Chugchilan worden we verwelkomd door Mama Hilda en nemen we intrek in onze ‘Zwitserse berghut' met hangmat.
De volgende dag begint de wandeling. Eerst helemaal naar het kratermeer van Quilotoa en dan nog zo'n 11km door een schitterende vallei. We hebben al eerder meegemaakt dat het ‘tellen' de Ecuadorianen zwaar valt (ons trouwens ook aangezien we er hier pas na een week achter kwamen dat een ‘dime' niet 1 maar 10 cent is). En ondanks dat vooraan de hike 10,5 km staat tellen de onderlinge afstanden ver boven deze afstand op. Daarbij lopen we nog eens flink verkeerd en zijn al bijna beneden in het dal als we eindelijk een boertje vinden die ons helemaal terug naar boven stuurt. Vervolgens helpt een oud vrouwtje dat behoorlijk de pas erin heeft ons weer op de goede weg. Enigszins uitgeput en pas op de helft besluiten we dat deze d-tour toch meer dan de moeite waard was. De wandeling is prachtig en dus komen we moe en voldaan weer terug bij mama Hilda die weer een lekker lokaal maaltje voor ons neerzet.

Op naar Colombia! Het lokale vervoer (melkbusjes) en het vele overstappen zijn we een beetje beu en dus regelen we dat de zoon van mama Hilda ons in één keer naar Quito brengt waar hij vervolgens langs de ‘snelweg' een bus voor ons aanhoud richting de grens. Eenmaal daar ‘werkt het systeem een beetje traag' en dus is het al laat en donker als we de grens met Colombia over wandelen.

(Het filmpje van Ecuador komt eraan; daarom alleen wat indrukken van de lokale prachtige bevolking hier op de site!)

Colombia: Vooroordeel of feit

Onze eerste nacht in Colombia is in een klooster bij de nonnen. Vooroordeel: In kloosters is alles heel basic? Helemaal waar, kei hard bed, koude douche, rijst, ei en gebakken banaan als ontbijt.

Na een bezoek aan de Santuario de las Lajas reizen we door naar Popayan. Vooroordeel: Colombia is gevaarlijk: schijnbaar wel, de schemer is nog niet ingezet en onze bus word staande gehouden door de politie. We gaan in colonne en onder politiebegeleiding verder. Voorzorgsmaatregel tegen overvallen.

Popayan is een mooi koloniaal stadje waar we wat rondslenteren en dan verder gaan naar Tierradentro. Hier laten we ons verrassen door een archeologisch site. Wel een hele tour om hier te komen en nog moeilijker om hier weer vandaan te komen maar dan heb je ook wat. We verblijven bij het schattigste en oudste echtpaar die alles schijnen te vergeten maar heerlijke koffie schenken. Tijdens een hike van 14 km bezoeken we verschillende sites waar we ondergrondse tombes ingaan die soms nog helemaal beschilderd zijn. Feit; Colombia is helemaal niet toeristisch en op deze fantastische plek zijn dan ook 3 andere toeristen. Tijdens de hike zien we er geen één. Nadeel is wel dat de tombes niet verlicht zijn en wij met onze hoofdlamp aan de slag moeten.

Wanneer we naar San Agustin willen reizen staan we al vanaf 06.00 uur (met een kopje koffie natuurlijk) aan het zandpad van ons hostal te wachten op een ‘camionetta', een pickup met bankjes. Als hij eindelijk aankomt zit hij zo vol dat Jochem letterlijk met 2 andere op de bumber staat en aan de andere kant hangt. En dit is nog maar het begin van de reis. Na 2 camionettas, een minibusje, nog een camionetta en een taxi komen we 8 uur later aan in San Agustin. (Ja, dit is de belangrijkste archeologische vindplaats in Colombia...en hoeft helemaal niet bereikbaar te zijn voor de toeristen die hier toch maar weinig zijn). San Agustin is ook fantastisch. Het landschap is prachtig en we verkennen het te paard, jeep en te voet. We zien heel veel beelden die onderdeel zijn van graftombes. Drinken biertjes op het plein terwijl de paardjes met hun dronken baasjes om ons heen galopperen voor het festival van San Pedro. En luieren in onze hangmat terwijl Francois, onze franse hostel eigenaar, voor ons de lekkerste maaltjes kookt!

Lon kan blijkbaar geen genoeg krijgen van het fantastische vervoer hier en kiest een volgende onbereikbare plek uit. De Tatacoa woestijn. Deze reis zullen we maar niet beschrijven, was nog langer en betekende nog meer voertuigjes maar dan ben je weer op een bijzondere plek. Van een astronoom die hier 4 dagen tijdens het festival de las estrellas uitleg geeft over de hemel huren we een minitentje. Heerlijk nachtje in de woestijn!

Omdat we nogal hardleers zijn besluiten we na ons avontuur in de woestijn maar eens een echt lange afstand af te leggen. De ander afstanden waren zo ver eigenlijk niet (zo'n 100km). Dit plan mislukt en dus stranden we een uur voor onze bestemming Villa de Leyva waar we nu dan toch aangekomen zijn. Ook weer een mooi, rustig koloniaal stadje dat we maar eens op de fiets gaan verkennen.

Feit; Colombia is prachtig, de mensen zijn de meest vriendelijke die we in Zuid Amerika zijn tegengekomen, overal kun je tinto (zwarte koffie) krijgen die verrukkelijk is, het is hier altijd feest (het huidige festival van San Pedro duurt slechts een maand), er word heel veel gedronken (bier en Aquadiente), en ondanks het oneindige overstappen van vervoersmiddel is het wel best goed geregeld.

We love Colombia!

Noord Peru

We hebben weer een filmpje online geplaatst. Nu over onze belevenissen in het Noorden van Peru.

Verborgen schatten, hiken in de Andes en relaxen aan de Pacific.

https://vimeo.com/45142682

Peru deel 1.

Het duurde even maar er staat weer een filmpje klaar. Dit keer de trip door Peru met mijn ouders.

https://vimeo.com/44624757

Cruising Galapagos

Waar zullen we dit verhaal eens beginnen.... Het is al even geleden dat we de grens met Ecuador overgingen. Na onze hike in Huaraz hebben we nog heel veel oude cultuur in Peru opgesnoven. Moche en Chan Chan in Trujillo. Chachapoyas in Keulap en omgeving, nog meer Moche in de tombes van Sipan en uit eindelijk uitgerust op het strand van Mancora. Nadat we Peru hier een weekje hebben laten bezinken zijn we op de bus gestapt naar Guayaquil in Ecuador.

In Guayaquil wilden we graag een last minute naar de Galapagos eilanden boeken. Dit bleek nog iets ingewikkelder dan gedacht door nationale feestdagen en restricties in routes. Dus zijn we eerst maar een weekje op pad gegaan met als bestemming Cuenca. Hier hebben we voornamelijk kleine dorpjes in de omgeving bezocht en mensen gekeken...Blij verrast dat Ecuador nog heel authentiek is en, in het zuiden, niet erg toeristisch.

Bij de tweede poging om een boottochtje te bemachtigen hadden we meer geluk maar werd de betaling ons een beetje moeilijk gemaakt toen al onze bankpassen werden geblokkeerd op verdenking van skimming....Na flink wat telefoontjes met de bank dus terug naar Guayaquil en het vliegtuig in naar Galapagos! De Nemo II, een catamaran, ligt al op ons te wachten als we aankomen in de haven. En voordat we het weten zijn we opweg naar onze eerste landing van een 8-daagse cruise naar de Zuidelijke eilanden!!

Deze trip komt ver boven aan in onze lijst met favoriete bestemmingen! Zon, zee, strand, zeilen, zwemmen met zeehonden, wandelen met reuze schildpadden, dansen met de boobies (vogels....) en luieren met iguana's. Ondertussen zijn we heuse 'birdwatchers' en kennen we alle ‘Galapagos-soorten' uit ons hoofd. En daar bovenop komen springende dolfijnen om de boot, orca's voor de kust, hammerheads en andere haaien om ons heen met duiken.

Onze kapitein kende de mooiste snorkelplekjes en vaak werden we midden op zee gedropt voor een snorkelsessie van 2 uur tussen de zeeschildpadden, pinguïns en zeehonden. Natuurlijk ook heel veel tropische vissen, zeesterren, roggen en haaien!

Na 8 dagen hadden we natuurlijk nog lang geen genoeg. We zijn na de cruise nog 4 nachten gebleven en hebben de boot gepakt naar Isabella. Met onze modder tot op onze enkels hebben we daar de Sierra Negra bezocht, een vulkaan krater met een diameter van 10 km! Maar het echte hoogte punt van dit uitstapje is natuurlijk.......

Het aanzoek van Jochem op het strand van Puerto Villamil!!

Wij gaan trouwen!!